کشف یخ آب کریستالی توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب
به گزارش ایزو وب، «تلسکوپ فضایی جیمز وب» ناسا موفق به شناسایی یخ آب بشکل بلوری(کریستالی) در قرص بقایای اطراف ستاره ای جوان و شبیه به خورشید شده است.
به گزارش ایزو وب به نقل از ایسنا، این کشف نتایج مهمی برای درک تشکیل سیارات غول پیکر و احتمال انتقال آب به سیارات سنگی دارد.
دانشمندان با استفاده از داده های ابزار «طیف نگار فروسرخ نزدیک»(NIRSpec) نصب شده بر روی تلسکوپ فضایی «جیمز وب» در «آژانس فضایی اروپا»(ESA) و «آژانس فضایی کانادا»(CSA)، برای نخستین بار یخ آب کریستالی را در یک قرص غبار متشکل از بقایا در اطراف ستاره «HD 181327» کشف کرده اند.
به نقل از سای نیوز، ستاره «HD 181327» یک ستاره رشته اصلی جوان است که در فاصله تقریبی ۱۶۹ سال نوری از زمین در صورت فلکی «سه پایه»(Pictor) قرار دارد. این ستاره که با نامهای «TYC 8765-638-1» و «WISE J192258.97-543217.8» هم شناخته می شود، حدود ۲۳ میلیون سال عمر دارد و جرمی تقریبا ۳۰ درصد بیشتر از خورشید ما دارد.
اخترشناس «چن شی»(Chen Xie) از «دانشگاه جانز هاپکینز»(Johns Hopkins) و همکارانش با استفاده از ابزار «NIRSpec» در «جیمز وب»، این ستاره را رصد کردند. این ابزار نسبت به ذرات غبار بسیار ضعیف که تنها از فضا قابل تشخیص هستند، فوق العاده حساس است.
دکتر «شی» می گوید: ستاره «HD 181327» یک سامانه بسیار فعال است. برخوردهای منظم و مداومی در قرص بقایای آن رخ می دهد. هنگامی که این اجرام یخی با هم برخورد می کنند، ذرات ریز یخ آب غباری را آزاد می کنند که اندازه آنها برای تشخیص توسط «جیمز وب» کاملا مناسب می باشد.
مشاهدات این تلسکوپ یک شکاف قابل توجه بین ستاره و قرص بقایای آنرا تأیید می کند. این شکاف، ناحیه ای وسیع و عاری از غبار است. در فاصله دورتر، قرص بقایای این ستاره شبیه به «کمربند کویپر»(Kuiper Belt) در منظومه شمسی ماست که در آن سیارات کوتوله، دنباله دارها و قطعات دیگر یخ و سنگ یافت می شوند. میلیاردها سال پیش، «کمربند کویپر» ما احتمالا شبیه به قرص بقایای «HD 181327» بوده است.
دکتر «شی» عنوان کرد: این تلسکوپ به صورت آشکارا نه تنها یخ آب، بلکه یخ آب کریستالی را شناسایی کرد که در مکان هایی مانند حلقه های زحل و اجرام یخی در «کمربند کویپر» منظومه شمسی ما هم یافت می شود.
یخ آب به صورت یکنواخت در سرتاسر سامانه «HD 181327» توزیع نشده است. بیشترین مقدار آن در جایی که سردترین نقطه و دورترین فاصله از ستاره است، یافت می شود.
دکتر «شی» اظهار داشت: بخش بیرونی قرص بقایا از بیشتر از ۲۰ درصد یخ آب تشکیل شده است.
«جیمز وب» در بخش میانی قرص بقایا، حدود ۸ درصد یخ آب شناسایی کرد. در این منطقه، احتمالا ذرات آب یخ زده کمی سریع تر از این که از بین بروند، تولید می شوند.
قابل ذکر است که در ناحیه ای از قرص بقایا که نزدیک ترین فاصله به ستاره را دارد، این تلسکوپ تقریبا هیچ یخی را شناسایی نکرد. به احتمال زیاد نور فرابنفش ستاره سبب تبخیر نزدیک ترین ذرات یخ آب می شود. همینطور امکان دارد این تلسکوپ قادر به شناسایی سنگ هایی معروف به «خرده سیاره»(planetesimals) که آب یخ زده را در خود حبس کردند، نباشد.
دکتر «شی» تصریح کرد: حضور یخ آب به تسهیل تشکیل سیارات کمک می نماید. مواد یخی همینطور امکان دارد در نهایت به سیارات سنگی که طی چند صد میلیون سال در سامانه هایی شبیه به این شکل بگیرند، منتقل شوند.
این یافته ها در مجله Nature انتشار یافته است.
منبع: isoweb.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب