بانک رفاه کارگران سرمایه میان نسلی آنها وبازنشستگان را به آنان پس دهید
ایزو وب: بانک رفاه کارگران هیچ وقت بانک دولتی نبوده که بخواهد خصوصی شود و صاحبان آن میلیونها کارگر و بازنشسته ای است که از 70 سال پیش از واریز حقوق شان حق بیمه الزامی آنها از حقوق شان کسر شده است.
به گزارش ایزو وب به نقل از مهر، سمیه گلپور، رییس هیات مدیره کانون عالی انجمن های صنفی کارگران به مناسبت ۱۱ اردیبهشت و روز کارگر در یادداشتی اختصاصی برای مهر نوشت، متاسفانه به اسم خصوصی سازی و اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی در دولت های قبل حکم به واگذاری سهام بانک رفاه کارگران صادر شد و این روند تا به امروز ادامه دارد؛ در صورتیکه اساساً بانک رفاه کارگران هیچ وقت بانک دولتی نبوده که بخواهد خصوصی شود و صاحبان اصلی آن میلیونها ایرانی کارگر و بازنشسته ای است که از ۷۰ سال پیش از واریز حقوق شان حق بیمه الزامی آنها از حقوق شان کسر شده و تبدیل به یک سرمایه بین نسلی گشته است و غصب این بانک تصمیم خسارت باری بوده که باید هر چه سریع تر اصلاح گردد و این بانک به صاحبان اصلی آن بازگردد.
جامعه بزرگ کارگری در روز گرامی داشت مقام کارگر خواهان آزادسازی و تثبیت مالکیت و مدیریت شرکای اجتماعی این بانک بزرگ کارگری است.
دولت که بانک کارگران را از ایشان غصب کرده بابت این اقدام از مال باخته مالیات هم می گیرد و ادعا دارد سازمان تامین اجتماعی نباید تصدی گری و بنگاه داری کند ولی دولت و به عبارت بهتر وزارت امور اقتصادی و دارایی با غصب مدیریت بر سهام این بانک بزرگ در عمل شخصاً مبادرت به بنگاه داری و تصدی گری کرده است و اساساً سیاستهای خصوصی سازی و اصل ۴۴ برای کم شدن تصدی گری دولت بوده و چطور می شود که صاحب سرمایه یعنی کارگران و مستمری بگیران حق بنگاه داری اموال خودرا در سازمان تامین اجتماعی نداشته ولی دولت دارد؟!
بنابراین، سازمان تامین اجتماعی یک نهاد مردمی و برآمده از مشارکت های مالی بیمه شدگان و کارفرمایان و دسترنج چند نسل نیروی کار، اقشار مولد و تلاشگر است که بالاتر از ۷۰ سال از درآمد ماهانه خودرا ذخیره کرده اند و در سازمان تامین اجتماعی به امانت گذاشته اند تا در زمان بازنشستگی، از کار افتادگی، بیماری و… از آن بهره مند شوند و این انباشت سرمایه مردمی از سال ۱۳۳۷ موجب ایجاد بانک رفاه کارگران شد و تا حالا جز سرمایه ریال ریال مردم کارگر که در آنجا انباشته شده و ریالی از هیچ دولتی به آن کمک و مساعدتی نشده و جالب است که دولت ها از دهه ۵۰ خورشیدی تا حالا به سبب عدم پرداخت حق بیمه ۳ درصدی خود منطبق با قانون به صندوق تامین اجتماعی خود هزار هزار میلیارد تومان به صندوق بدون درنظر گرفتن سود سرمایه در این سال ها بدهکارند که اگر مانند رویه قوه قضائیه در تادیه دیون که در کشور رایج است عمل شود و مانند دیه و مهریه این دین را (روش خسارت تأخیر تادیه) حساب نماییم و یا با فاکتورهای بورس و بازار طلا و دلار بروز رسانی شود چندین هزار هزار میلیارد تومان بدهی می شود که هنوز از طرف دولت ها به سازمان ۱۰۰ درصد کارگری و بازنشستگی پرداخت نشده است و یا اگر هم شده بصورت محدود واگذاری اوراق و… بوده که اگر پرداخت می شد هر شهر کوچکی در کشور حداقل الان صاحب یک بیمارستان میلاد بود و همین طور مستمری بگیری دغدغه همسان سازی نداشتند و سفره کارگران و بازنشستگان پهن تر از همیشه بود و حال مردم به تعبیر رهبر معظم انقلاب خوب بود چونکه نیمی از جمعیت کشور را کارگران و بازنشستگان می سازند.
لذا ما علاوه بر اینکه خواهان آزادسازی بانک رفاه کارگران و بازگشت آن به صاحبان اصلی آن هستیم خواهان تادیه بدهکاری دولت آن هم با محاسبه و به حکمیت قوه قضائیه و به صورت تخصصی آن سازمان بازرسی کل کشور، دیوان عدالت اداری و دادستانی کل کشور هستیم.
این درخواست یعنی عمل به بند ۳ و ۴ سیاستهای ابلاغی تامین اجتماعی مقام معظم رهبری در ۲۱ فروردین ۱۴۰۱ که اموال انباشت شده و ذخیره شده مردم حق و مال آنها است و اینکه این خصوصی سازی و واگذاری بانک رفاه کارگران به دولت یعنی دست درازی و غصب اموال کارگران و هر قانونی و مقرراتی که پیش از سیاستهای ابلاغی رهبر معظم انقلاب مصوب شده که مغایر با این سیاستها بوده و باید اصلاح یا لغو شود.
منبع: isoweb.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب