بسته بندی جدید معضل باقیمانده مواد پلاستیکی در طبیعت را رفع کرد
به گزارش ایزو وب، این که چگونه پلاستیک هایی برای بسته بندی ساخته شود که معضل جهانی باقی ماندن پلاستیک در طبیعت مرتفع شود، سوالی است که تعدادی از پژوهشگران یکی از شرکتهای دانش بنیان با عرضه مستربچ های نانویی به آن پاسخ دادند و توانستند مواد غذایی را با بسته بندی زیست سازگار مجهز کنند، ضمن آنکه توانستند زمان ماندگاری خامه را از ۱۵ روز به ۶۰ روز ارتقا دهند.
به گزارش ایزو وب به نقل از ایسنا، همچون مشکلات موجود در بسته بندی مواد غذایی، لبنی و نوشیدنی ها، نفوذ و حضور اکسیژن در بسته بندی ها است که سبب رشد میکرو ارگانیسم های هوازی، تغییرات نامطلوب عطر، طعم، رنگ و از دست رفتن مواد مغذی می شود.
فؤاد مشایخی، مدیرعامل یکی از شرکتهای دانش بنیان همراه با تیم تحقیقاتیش به منظور دستیابی به بسته بندی مواد غذایی با قابلیت های ایمنی و زمان نگهداری بیشتر مبادرت به طراحی و معرفی مستربچ های کاهنده اکسیژن (OBMB) کرده است.
مشایخی در رابطه با این محصول به ایسنا اظهار داشت: این محصول به صورت ویژه برای ایجاد خاصیت کاهش عبور گاز و جذب اکسیژن محبوس در بسته بندی طراحی شده است که باعث کاهش حجم اکسیژن عبوری از بسته بندی ها می شود. این مستربچ در حین فرایند تولید به پلیمر اصلی اضافه می شود و قابلیت تولید بر پایه پلیمرهای مختلف و با عنایت به درخواست مشتری وجود دارد.
وی اظهار نمود: کاهش نفوذ گاز، دارا بودن خاصیت آنتی UV و آنتی باکتریال، افزایش خواص بازدارنده، پیشگیری از تغییر رنگ و اکسیداسیون محصول، بهبود خواص مکانیکی و مقاومت در مقابل گرما، افزایش عمر مفید و ماندگاری محصول و حفظ کیفیت مواد غذایی حاوی لیپید تنها بخشی از خواص این پلیمرها است.
مشایخی محصولات تولیدی این شرکت را مواد اولیه پلاستیکی و مشتریانش را طیف وسیعی از صنایع خانگی و خودروسازی تا انتقال آب و گاز که نیازمند لوله های بزرگ فولادی با پوشش پلاستیکی هستند، می داند.
وی افزود: دو مستربچ "کاهنده عبور اکسیژن" و "زیست تخریب پذیر" از محصولات دانش بنیان این شرکت به حساب می آید. مستربچ کاهنده عبور اکسیژن اگر در وسایل بسته بندی استفاده شود، هم از عبور اکسیژن جلوگیری می کند و هم اکسیژنی را که در داخل بسته بندی است، جذب خواهد نمود.
مدیرعامل این شرکت دانش بنیان خاطرنشان کرد: این امر برای صنایعی مانند صنایع غذایی بسیار با اهمیت است؛ چون که اکسیژن عامل اصلی تخریب و فاسد کردن مواد غذایی مانند شیر و پنیر و فرآورده های گوشتی است و زمانی که چنین موادی در معرض اکسیژن هوا قرار می گیرند، فاسد خواهند شد.
مشایخی خاطرنشان کرد: این امر سبب می شود که مواد غذایی دیرتر فاسد شوند و این برای کارخانجات تولید مواد غذایی بسیار مهم است؛ چون این مستربچ ها به کارخانه ها می کنند تا مواد غذایی تولیدی آنها دیرتر فاسد شوند و فرصت بیشتری برای پخش و توزیع مواد غذایی داشته باشند.
به نقل از ایشان، هر صنایعی که در بسته بندی های خود از مواد پلاستیکی استفاده می نمایند، می توانند از این مستربچ ها بهره مند شوند.
مشایخی ضمن اشاره به تولید مستربچ های زیست تخریب پذیر، مهم ترین بازار این محصول را صنایع بسته بندی عنوان نمود و اظهار داشت: اگر این شرکت ها این مستربچ زیست تخریب پذیر را در زمان تولید، استفاده کنند، محصول آنها زیست تخریب می شود و به این معنا است که اگر بسته بندی های پلاستیکی حاوی مستربچ زیست تخریب پذیر در محیط زیست رها شوند، به جای آنکه سالیان سال در طبیعت باقی بمانند، پس از مدتی جذب طبیعت خواهند شد.
مدیر عامل این شرکت دانش بنیان، باقی ماندن مواد پلاستیکی در طبیعت را از معضلات جهانی دانست و اظهار داشت: سوال اساسی ما برای تولید محصولات دانش بنیان این بود که چگونه می توانیم چاره ای برای این معضل عرضه دهیم. با مطالعاتی که انجام دادیم با استفاده از نانو ذرات این خصوصیت را به محصولات پلاستیکی دادیم که وقتی در محیط زیست رهاسازی می شوند، تخریب شوند. از طرفی ما مشاهده کردیم صنایع به دنبال مواد پلاستیکی هستند که تاریخ انقضای محصولات غذایی را طولانی تر کند که ما در این مطالعات با استفاده از نانو ذرات، پلیمرهایی عرضه کردیم که با کاهش نفوذ اکسیژن، می تواند زمان ماندگی مواد غذایی را افزایش دهد.
وی به نتایج تست های انجام شده بر روی بسته بندی خامه اشاره می کند که مدت ماندگی محصول را از ۱۵ روز به ۶۰ روز ارتقا داده است.
مشایخی ضمن اشاره به میزان آمادگی کشور در پذیرش محصولات دانش بنیان، خاطرنشان کرد: متاسفانه این مورد یکی از زمینه هایی است که در کشور جای بهبود دارد. یکی از چالش هایی که شرکت هایی مانند ما دارند، قانع کردن مشتریان داخلی است که ادعاهای عرضه شده را درست نمی دانند. البته از دید من، این بازخورد مشتریان، منطقی است و ما باید اثبات نماییم که محصول ساخته شده، زیست تخریب پذیر است، ولی چالش اینست که سازمان های دولتی که در زمینه سنجش و تایید فعال می باشند، محدودند.
وی دید مثبت مشتریان به محصول خارجی را از دیگر چالش های دانش بنیان ها عنوان نمود و اضافه کرد: مشتریان معمولاً به محصولات خارجی شک و شبهه کمتری نسبت به تکنولوژی های داخلی دارند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب