روبات ها دیگر برای آموزش دیدن نیازمند انسان ها نیستند
به گزارش ایزو وب، بررسی جدید محققان انگلیسی و آلمانی نشان داده است که انسان ها دیگر کنترل انحصاری بر آموزش روبات های اجتماعی برای تعامل موثر ندارند.
به گزارش ایزو وب به نقل از ایسنا، پژوهش جدید «دانشگاه سوری»(University of Surrey) و «دانشگاه هامبورگ»(University of Hamburg) یک روش جدید شبیه سازی را معرفی می کند که به محققان امکان می دهد تا روبات های اجتماعی خویش را بدون احتیاج به شرکت کنندگان انسان آزمایش نمایند و سرعت و مقیاس پذیری آزمایش ها را بالا ببرند.
به نقل از تک اکسپلور، این گروه پژوهشی با استفاده از یک روبات انسان نما، یک مدل پویا را برای پیشبینی مسیر ابداع کردند تا به روبات در پیشبینی رفتارهای یک انسان در محیط اجتماعی کمک نماید. این مدل با استفاده از دو مجموعه داده عمومی آزمایش شد و محققان نشان دادند که روبات های انسان نما می توانند از حرکات چشم انسان تقلید کنند.
دکتر «دی فو»(Di Fu) استاد علوم اعصاب دانشگاه سوری و یکی از سرپرست های این تحقیق اظهار داشت: این شیوه به ما امکان می دهد تا بدون احتیاج به نظارت در لحظه انسان بررسی نماییم که آیا یک روبات دقیقاً مانند یک انسان به موارد درست توجه می کند یا خیر. نکته هیجان انگیز اینست که این مدل حتی در محیط های پرسروصدا و غیر قابل پیشبینی هم دقیق باقی می ماند و همین ویژگی، آنرا به یک گزینه امیدوارکننده برای کاربرد در دنیای واقعی مانند حوزه های آموزش، مراقبت های بهداشتی و خدمات مشتریان تبدیل میکند.
روبات های اجتماعی برای تعامل با افراد به واسطه گفتار، حرکات و حالت های چهره طراحی شده اند که آنها را در حوزه های مورد نظر سودمند می کند. نمونه هایی از روبات های اجتماعی، «پپر»(Pepper) یک روبات دستیار انسان و «پارو»(Paro) یک روبات درمانی برای بیماران دچار زوال عقل است.
این گروه پژوهشی نحوه عملکرد مدل خویش را در دنیای واقعی با مدل شبیه سازی شده تطبیق دادند و نقشه های اولویت نگاه انسان را روی نمایشگر به تصویر کشیدند تا تمرکز پیشبینی شده روبات را با داده های دنیای واقعی مقایسه کنند. این امر امکان ارزیابی مستقیم مدلهای اجتماعی را در شرایط واقعی فراهم نمود و احتیاج به بررسی تعامل انسان و روبات در مقیاس بزرگ را در مراحل اولیه پژوهش کم کرد.
دکتر فو اظهار داشت: استفاده از شبیه سازی های رباتیک به جای آزمایش های اولیه انسانی، گامی بزرگ به سمت رباتیک اجتماعی است. این بدان معناست که می توانیم مدلهای تعامل اجتماعی را در مقیاس بزرگ آزمایش و اصلاح نماییم و روبات ها را در درک کردن انسان ها و پاسخ دادن به آنها بهبود ببخشیم. ما در مرحله بعد می خواهیم این شیوه را در زمینه هایی مانند آگاهی اجتماعی به کار ببریم و بررسی نماییم که چگونه می تواند در محیط های اجتماعی پیچیده تر و انواع متعدد روبات ها کارآیی داشته باشد.
منبع: ایزو وب
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب