چرا صنعت نفت برای سرمایه گذاری خارجی با وجود تحریم ها جذاب بود؟
به گزارش ایزو وب، با وجود تحریم ها و آنطور که وزیر اقتصاد می گوید، سرمایه گذاری خارجی در قسمت نفت پیشرفت قابل ملاحظه ای داشته اما کافی نیست و ایران باید برای جذب سرمایه گذاران خارجی گامهای دیگری هم بردارد.
خبرگزاری مهر، گروه اقتصاد: سرمایه گذاری خارجی در پروژه های مختلف نفتی موضوعی است که با وجود تحریم ها در جریان است.
چندی پیش مرتضی شاهمیرزایی مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی اظهار داشت: کشورهای همسو درخواست های گوناگونی برای سرمایه گذاری در ایران دارند تا در هاب مکران و جاسک پتروشیمی و پتروپالایشگاه راه اندازی کنند. مثلا یکی از کشورها یک پیشنهاد سرمایه گذاری ۲.۵ میلیارد دلاری روی میز گذاشته است.
محسن خجسته مهر مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران هم با اشاره به اینکه رشد اقتصادی کشور نیازمند سرمایه گذاری جهت توسعه میادین نفت و گاز با اولویت میادین مشترک است، اعلام نموده بود، به منظور توسعه میادین نفت و گاز کشور بخصوص میادین مشترک برنامه های تولید پیشبینی شده به صورتی که بر مبنای یک برنامه هشت ساله با انجام ۱۶۰ میلیارد دلار برای توسعه میادین نفت و گاز نیاز دارد.
هزینه ۲۰۰ میلیارد دلاری برای توسعه صنعت نفت
ابتدای سال قبل محسن خجسته مهر مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران با اشاره به اینکه رشد اقتصادی کشور نیازمند سرمایه گذاری جهت توسعه میادین نفت و گاز با اولویت میادین مشترک است، گفته بود، به منظور توسعه میادین نفت و گاز کشور بخصوص میادین مشترک برنامه های تولید پیشبینی شده به صورتی که بر مبنای یک برنامه هشت ساله با انجام ۱۶۰ میلیارد دلار برای توسعه میادین نفت و گاز که با سرمایه گذاری ۸۹ میلیارد دلاری در قسمت نفت ظرفیت تولید نفت به ۵.۷ میلیون بشکه در با سرمایه گذاری ۷۱ میلیارد دلاری می توانیم ظرفیت تولید گاز به ۱.۵ میلیارد مترمکعب در روز خواهد رسید.
البته ابتدای سال ۱۴۰۱ بود که جواد اوجی وزیر نفت سرمایه گذاری مورد نیاز در حوزه نفت، پتروشیمی و صنایع بالا دست و پایین دست ۲۰۰ میلیارد دلار برآورد و اعلام کرد، بخش مهمی از آن تأمین شده است.
رشد سرمایه گذاری در صنعت نفت به گواه آمار و ارقام خاندوزی
احسان خاندوزی وزیر اقتصاد چندی قبل ضمن اشاره به رشد اقتصادی سرمایه گذاری خارجی در صنعت نفت اظهار داشت که بخش نفت با ۴.۸ میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی کارنامه قابل توجهی نسبت به سالهای گذشته دارد و در ۱۱ ماه سال جاری بیشترین سرمایه گذاری خارجی در صنعت نفت انجام شده است.
خاندوزی با انتشار یادداشتی در صفحه شخصی خود اعلام کرد، در سال ۱۴۰۲ رکورد بیشترین سرمایه گذاری خارجی واقعی در ۱۶ سال گذشته شکسته شد. چینی ها در ۱۴۰۲ بیشترین ورود سرمایه را داشتند. که به نظر می آید بخش اعظمی از سرمایه گذاری این کشورها در حوزه نفت صورت گرفته است.
افت و خیز سرمایه گذاری چینی ها در اقتصاد ایران
محمد صادق مهرجو کارشناس انرژی در گفت و گو با خبرنگار مهر ضمن اشاره به این که هر گونه سرمایه گذاری خارجی در کشور حائز اهمیت می باشد، اظهار داشت: قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین می تواند منجر به رشد اقتصادی کشور شود، مشروط بر آنکه واقعاً سرمایه گذاری صورت بگیرد.
وی افزود: البته چینی ها از دیر باز با ما همکاری می کردند اما این که چینی ها بنا به چه دلایلی از توسعه میدان یادآوران انصراف داده اند محل سوال است، چونکه قرارداد و همکاریهای گوناگونی با این کشور وجود داشت.
به گفته این کارشناس انرژی شرکتهای مختلف چینی که به شرکتهای بین المللی تبدیل شدند با ایران همکاری کرده اند.
مهرجو افزود: در دولت قبل زمانیکه برای توافق برجام اقدام کردیم مهربانانه با چینی ها برخورد نکردیم و نگاه راهبردی و طولانی مدت نداشتیم ما همواره گرفتار افراط و تفریط می شویم، عده ای می گویند تنها باید با غرب و شرکتهای وابسته به بلوک غرب کار نماییم و توسعه صنعت نفت را داشته باشیم و برخی به صورت افراطی می گویند تنها با کشورهای روسی و چینی باید کار کرد.
این کارشناس انرژی تصریح کرد: کشور ما باید با سایر کشورها کار کند و مهم نباشد که کشورهای غربی و یا شرقی هستند، اما اگر کشورهای چینی وارد سرمایه گذاری برای طرح های توسعه ای شوند که می تواند تحول خوبی اتفاق بیفتد چونکه ما برای توسعه میادین به سرمایه های کلان نیاز داریم به صورتی که در سال ۱۴۰۰ برای میادین گازی ۷۰ میلیارد و ۹۰ میلیارد تومان برای توسعه صنعت نفت نیاز داریم که تنها با منابع داخلی امکان پذیر نیست
باید از تجربه سایر کشورها بهره برد
مهرجو ضمن اشاره به این که باید از تجربه سایر کشورها برای توسعه میادین بهره برد، تصریح کرد: برای توسعه بعضی از میادین به تجربه سایر کشورها که میدان های مشابهی داشتند، نیاز داریم بعنوان مثال فرزاد a که نمونه و مشابه آن تنها چند میدان در دنیا وجود دارد و به لحاظ رفتار سیال مخزن که مخزن گازی است و دارای گوگرد عنصری است که برای تولید باید از تجربیات چینی ها در میدان مشابهی که دارند بهره برد.
قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین می تواند سود آوری داشته باشد
وی ضمن اشاره به این که این قرارداد ۲۵ ساله می تواند سودآوری به سزایی برای ما داشته باشد، تصریح کرد: اساسا این قرارداد مثمر ثمر است اما مشروط بر آنکه ما نگاه خویش را در روابط با چین تغییر دهیم چونکه این کشور کاملا اقتصادی به مسائل نگاه می کنند و قاعدتاً جایی را انتخاب می کنند که بیشترین منافع را برایشان دارد.
این کارشناس انرژی توضیح داد: باید در نظر داشت که ما در کنار خود رقیبی به نام عراق داریم که در برنامه خود تولید ۵و نیم میلیون بشکه نفت خام در روز را داشت که حالا شرکتهای چینی مشارکت فعالانه در این کشور دارند بنابراین ما باید به دنبال جذب سرمایه و تکنولوژی باشیم شامل بالا دست و پایین دست و چینی ها می توانند کمک به سزایی به ما کنند در چارچوب قرارداد ۲۵ ساله و حتی برای احیای روابط ایران و عربستان تلاش کردند.
به گفته مهر جو شرط چین برای سرمایه گذاری در ایران باید آرامش در منطقه باشد و قدم اول را برداشتند و روابط دیپلماتیک ما را با عربستان احیا کرده اند.
البته محسن قمصری در ارتباط با قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین به خبرنگار مهر اظهار داشته بود: این قرارداد می تواند منجر به افزایش سرمایه گذاری در کشور شود چونکه چین یک قطب مصرف انرژی در جهان است و بعنوان مصرف کننده انرژی در جهان تمامی انرژی ها را به سمت خود جذب می کند ازاین رو سرمایه گذاری هایی که با چین صورت می گیرد بیشتر از هر چیزی به نوع قرارداد بستگی دارد.
همکاری با شرکتهای چینی آسان تر است
این کارشناس انرژی توضیح داد: چین هم اکنون با عنایت به شرایط سیاسی بین الملل مزیت های بسیاری نسبت به روسیه چونکه همچون روسیه از ذخایر گازی بهره مند نیست و به نفت خام برای تأمین خوراک پالایشگاه ها نیاز دارد و به دنبال توسعه پالایشگاه های نفت خام خود است.
وی در خاتمه افزود: همینطور چینی ها برخلاف روس ها تحریم نیستند و برای سرمایه گذاری محدودیتی ندارند و این مسئله چین را در اولویت برای ما قرار می دهد ضمن آنکه شرکتهای چینی تبدیل به شرکتهای بین المللی شدند و دسترسی راحتی به کمپانی ها و شرکتهای بین المللی اروپایی و اقتصادی آزاد برای جذب فناوریهای جدید دارند و ما از راه چین می توانیم به این تکنولوژی ها دست یابیم بنابراین باید یک نگاه دراز مدت در روابط با چین وجود داشته باشد و برای ارتباط با غرب لزوماً نباید به چینی ها پشت نماییم و آینده بسیار خوبی حوزه بریکس هستند و باید به دنبال اصلاح روابط با این کشور بود و در صورتیکه منافع کلان برای این کشور بسازیم چینی ها حاضرند که سرمایه گذاری های کلان در کشور ما انجام دهند.
چین هم می تواند به توسعه صنعت نفت کمک نماید
محسن قمصری کارشناس انرژی ضمن اشاره به این که سرمایه گذاری خارجی یکی از ملزومات برای توسعه میادین نفتی است، به خبرنگار مهر اظهار داشت: به صورت کلی هر نوع سرمایه گذاری در صنعت نفت مفید می باشد اما ابتدا باید شرایط سرمایه گذاری و مذاکرات انجام شده را بررسی کرد.
وی افزود: با برسی توافقات و سرمایه گذاری های انجام شده میتوان سود و زیان را در شرایط بررسی کرد اما نقش سرمایه گذاری مسلماً مناسب می باشد و هر اقتصادی برای رشد و توسعه به سرمایه گذاری نیاز دارد که در ارتباط با نوع سرمایه گذاری هم می شود که این قراردادها با ید در جهت منافع ملی هم باشد.
وی افزود: با مدیریتی که بر قراردادها صورت می گیرد ایران بعنوان کشور صادر کننده برای بهینه سازی و رشد تولید اساسا احتیاج به سرمایه گذاری های خارجی داریم و در شرایط موجود چاره ای جز همکاری با چینی ها نداریم چون که تنها کشوری است که در این حوزه با ما همکاری می کند و ما علاوه بر سرمایه به تکنولوژی نیاز داریم تا بتوانیم سطح تولید را حفظ نماییم و حتی افزایش دهیم.
جذب بیشتر سرمایه گذار خارجی در نفت با امتیازات متنوع
علی قنبری هم دیگر کارشناس انرژی و استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن اشاره به این که قراردادهای بخش نفت به سبب حجم قابل توجه نفت می تواند منفعت دار باشد، اظهار داشت: نه تنها چین با قرار داد ۲۵ ساله ای که با ایران دارد بلکه هر کشوری که با ما قرار دادی منعقد کند بازی دو سر برد برای طرفین است.
به گفته این کارشناس انرژی در صورتیکه کشور ما سودآوری برای سرمایه گذاران داشته باشد می تواند سرمایه گذارانی را به خود جذب نماید.
قنبری در خاتمه افزود: با وجود تحریم ها خیلی از کشورها بی میل به سرمایه گذاری در صنعت نفت ایران نیستند اما باید امتیازاتی در اختیار آنها قرار بگیرد تا سرمایه گذاری سود آوری داشته باشند و در این بخش سرمایه گذاری کنند.
برنامه هفتم توسعه و جذب سرمایه گذاری صنعت نفت
در برنامه هفتم توسعه سالانه ۹ درصد رشد برای صنعت نفت در نظر گرفته است بنابراین وزارت نفت را مکلف شده در حوزه میادین درحال بهره برداری یا دارای قرارداد توسعه فعلی، نسبت به عقد قرارداد مجزا با شرکت ملی نفت ایران و سایر شرکتهای اکتشاف، تولید و بهره برداری نفت و گاز در چارچوب قرارداد بلندمدت به تفکیک میدان، مخزن نفت و گاز و در چهارچوب شرایط عمومی، ساختار و الگوی قراردادهای بالادستی نفتی و گازی با تصویب شورای اقتصاد اقدام نماید.
همچنین وزارت نفت مکلف است در مورد سایر میادین نفت و گاز با اولویت میادین مشترک و میادین گازی، با استفاده از ظرفیتهای قانونی شرکت ملی نفت و سازوکارهای رقابتی همچون صدور پروانه مندرج در قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت مصوب ۱۹/۲/۱۳۹۱، بدون واگذاری مالکیت و حاکمیت، نسبت به واگذاری فعالیتهای توسعه، اکتشاف و بهره برداری از میادین به شرکت ملی نفت ایران و سایر شرکتهای متقاضی صاحب صلاحیت (به تشخیص وزارت نفت) اکتشاف و تولید، اقدام نماید به نحوی که در انتهای سال سوم اجرای این قانون حداقل دو درصد و در انتها برنامه حداقل پنج درصد از افزایش توان تولید نفت کشور به شرکتهای متقاضی غیر دولتی ذیصلاح عرضه شده باشد. این نصاب برای افزایش تولید گاز کشور، دو برابر نفت تعیین می شود.
همچنین به منظور افزایش جذابیت سرمایه گذاری در میادین گازی جهت کاهش ناترازی گاز طبیعی در کشور، وزارت نفت از راه شرکتهای تابعه خود مجاز است با هماهنگی دبیرخانه هیأت عالی نظارت بر منابع نفتی (سازمان) با مشارکت بخش خصوصی، نسبت به سرمایه گذاری برای توسعه میادین گازی جدید اقدام نموده و تولیدات حاصل را صادر کند. با رعایت اصل پنجاه و سوم قانون اساسی حداقل ۶۰ درصد از درآمد حاصل از صادرات گاز طبیعی از این میادین، بعد از کسر سهم صندوق توسعه ملی و سهم مناطق نفتخیز، گازخیز و توسعه نیافته، تا زمان بازگشت سرمایه گذاری انجام شده متعلق به شرکت تابعه ذیربط وزارت نفت می باشد و باقیمانده درآمد به حساب درآمد عمومی دولت نزد خزانه داری کل کشور واریز می گردد.
با تمام این تفاسیر به نظر می آید صنعت نفت عملکرد خوبی از خود نشان داده و سرمایه گذاران خارجی را جذب کرده است، اما آنطور که پیداست ایران رقبایی دارد و باید سرمایه گذاری در این بخش را برای سرمایه گذاران جذاب کند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب